استخرها به دلیل تماس دائمی با آب، تغییرات دما و همچنین مواد شیمیایی ضدعفونیکننده، بیش از سایر سازههای بتنی در معرض آسیب قرار دارند. این آسیبها در مناطق گرمسیر شدیدتر میشوند؛ چراکه دمای بالا موجب تبخیر سریع آب، افزایش فشار هیدرولیکی و تسریع واکنشهای شیمیایی مخرب در بتن میشود. برای افزایش دوام و بهرهبرداری ایمن، استفاده از **مواد شیمیایی محافظ و ترمیمکننده بتن** در استخرها ضروری است.
چالشهای سازههای استخر در مناطق گرم:
-ترکخوردگی ناشی از انبساط و انقباض حرارتی
-نفوذ یون کلر و سولفات که موجب خوردگی آرماتور میشود
-کاهش اسلامپ و کارایی بتن در زمان ساخت به دلیل گرما
-تشکیل ترکهای مویی و کاهش آببندی
مواد شیمیایی مؤثر برای محافظت و ترمیم:
۱)افزودنیهای کاهنده نفوذپذیری:
واتراپروف مایع و پودری: باعث مسدود شدن خلل و فرج بتن شده و از نشت آب جلوگیری میکند.
نوارها و ملاتهای آببند کریستالی: با واکنش شیمیایی در داخل بتن، کریستالهای نامحلول تشکیل داده و مسیرهای عبور آب را میبندند.
۲)پوششهای محافظتی سطحی:
پوشش اپوکسی و پلییورتان: لایهای مقاوم در برابر مواد شیمیایی استخر (کلر، اسیدها و نمکها) ایجاد میکند.
پوششهای پایه سیمانی اصلاحشده با پلیمر (PMC): برای لایهنهایی آببندی در استخرها کاربرد زیادی دارند.
۳)مواد ترمیمکننده بتن:
ملاتهای ترمیمی پلیمری: برای رفع ترکها و بخشهای جداشده بتن.
رزینهای اپوکسی تزریقی: برای پر کردن ترکهای مویی و جلوگیری از نفوذ آب.
۴)افزودنیهای بهبوددهنده دوام در بتن تازه:
کندگیرکنندهها: افزایش زمان کارپذیری بتن در هوای گرم و کاهش ترکهای ناشی از گیرش سریع.
روانکنندهها و فوق روانکنندهها: کاهش نیاز به آب و افزایش تراکم بتن، که مقاومت و آببندی را تقویت میکند.
استفاده از مواد شیمیایی تخصصی در مرحله **ساخت و بهرهبرداری** استخر، میتواند عمر مفید سازه را بهطور چشمگیری افزایش دهد. در شرایط آب و هوایی گرم، ترکیب **افزودنیهای کاهنده نفوذپذیری، پوششهای محافظتی و ملاتهای ترمیمی** بهترین راهکار برای مقابله با آسیبهای حرارتی و شیمیایی است. انتخاب صحیح این مواد نهتنها از نشت آب و خوردگی جلوگیری میکند، بلکه هزینههای نگهداری را نیز کاهش میدهد.